مهدویت

خَسْف بَيداء

خسف به معناي فرو رفتن و بيداء منطقهاي ميان مكه و مدينه است. مقصود از خسف بيداء اين است كه سفياني، لشگري را براي مقابله با امام مهدي عجل الله تعالی فرجه الشریف به سمت مكّه گسيل ميدارد. هنگامي كه لشگر او به منطقه بيداء رسيد به صورتي معجزه آسا در زمين فرو ميرود.

امام باقر علیه السلام در اين باره فرمود:

«به فرمانده سپاه سفياني خبر ميرسد كه مهدي عجل الله تعالی فرجه الشریف به سوي مكه رفته است، پس لشگري را در پي او روانه ميكند ولي او را نمييابد… چون لشگر سفياني به سرزمين بيداء رسيد ندا دهندهاي از آسمان آواز ميدهد: «اي سرزمين بيداء آنان را نابود كن» پس آن سرزمين لشگر را در خود فرو ميبرد.»